سفارش تبلیغ
صبا ویژن

مطالب اینترنتی

نظر

درمان‌های خانگی آفتاب‌سوختگی؛ از عسل تا سیب‌زمینی


 

  • درمان‌های خانگی آفتاب‌سوختگی؛ از عسل تا سیب‌زمینی

    893508

    18 مرداد 1398 - 11:00

    3049 

    روزنامه خراسان: آفتاب سوختگی یکی از پیامد‌های قرارگرفتن در برابر آفتاب است که به خصوص در سواحل دریا بیشتر ایجاد می‌شود؛ بنابراین هنگام حضور در زیر تابش نورخورشید باید نکاتی را رعایت کرد.

    اگرچه پوشیدن لباس‌های راحت و کلاه آفتاب گیر در کنار پرهیز از حضور در ساعات اوج تابش خورشید، بهترین و مؤثرترین اقدام برای جلوگیری از آفتاب سوختگی است، اما باید از کرم ضد آفتاب ضد آب نیز استفاده کنید. اگر مو‌های نازک یا قهوه‌ای دارید، کرم‌های ضد آفتاب را روی پوست سر بمالید.

    ازمصرف آب آشامیدنی یا میوه‌های غنی از آب مانند پرتقال یا هندوانه فراموش نکنید. از خوردن شیرینی‌ها اجتناب کنید، زیرا ممکن است التهاب را افزایش دهد، اما در صورت بروز آفتاب سوختگی می‌توانید خیلی سریع با چند ترفند خانگی، این وضعیت را بهبود بخشید:

    درمان‌های خانگی آفتاب‌سوختگی؛ از عسل تا سیب‌زمینی

    ماست

    آفتاب سوختگی با احساس سوزش ناراحت کننده‌ای همراه است که برای تسکین آن نیاز به خنک شدن پوست خواهد بود. کافی است سری به یخچال بزنید و از «ماست» کمک بگیرید. لایه‌ای ضخیم از ماست را روی پوست بمالید و اجازه دهید 15 دقیقه بماند سپس با آب خنک بشویید.

    ژل آلوئه ورا

    آلوئه ورا روند بهبود زخم‌ها را تسریع می‌کند. اگر از آفتاب سوختگی رنج می‌برید، مقداری ژل آلوئه ورا روی پوست آسیب دیده بگذارید و به آرامی ماساژ دهید. اگر آفتاب سوختگی با درد شدیدی همراه است، اجازه دهید لایه‌ای نازک از آن روی پوست بماند. این کار را سه مرتبه در روز تا زمان بهبود قرمزی پوست تکرار کنید.

    سیب زمینی

    یک عدد سیب زمینی رنده شده را با کمی آب لیمو و یک قاشق سوپخوری روغن زیتون خالص مخلوط کنید و روی پوست به شکل مرهم بگذارید. پس از یک ساعت پوست را با آب بشویید. این کار را چندین مرتبه در روز تکرار کنید.

    درمان‌های خانگی آفتاب‌سوختگی؛ از عسل تا سیب‌زمینی

    خیار

    خیار را همه افراد به عنوان یکی از بهترین خوراکی‌های سرشار از آب می‌دانند که افزون بر خوردن به شکل موضعی نیز مفید خواهد بود. در موارد آفتاب سوختگی، توصیه می‌شود حلقه‌های خیار را چند دقیقه روی پوست ملتهب بگذارید. تامین رطوبت پوست باعث تسکین سریع خواهد بود.

    عسل

    عسل بهتر از هر درمان آنتی بیوتیکی می‌تواند از عفونت و درد ناشی از آفتاب سوختگی پیشگیری کند، اما به خاطر داشته باشید که آن را برای کودکان کمتر از 12 سال استفاده نکنید، زیرا ممکن است دچار مسمومیت بوتولیسم شوند.

    جو دوسر

    این ماده یک ضد التهاب طبیعی است که می‌توانید از خیسانده آن برای استحمام استفاده کنید. کمی جو دوسر را برای چند ساعت در آب خیس کنید؛ می‌توانید هم از آن بنوشید و هم به محل سوخته بمالید یا با آب جو دوسر حمام کنید.

    روغن‌های گیاهی

    کمی روغن گشنیز را روی منطقه آفتاب سوخته قرار دهید. اسانس‌هایی مانند استوقودوس‌ می‌تواند باعث کاهش التهاب و بهبود سریع پوست شود.

    درمان‌های خانگی آفتاب‌سوختگی؛ از عسل تا سیب‌زمینی

    نوشیدن آب

    اگرچه همیشه با بروز مشکلات پوستی به دنبال انواع پماد و مرهم هستیم، اما جالب است بدانید که نوشیدن آب فراوان به دلیل تامین رطوبت مورد نیاز بدن روند ترمیم پوست و تسکین درد را تسریع می‌کند.

    به خاطر داشته باشید...

    در این شرایط لازم است با پزشک مشورت کنید:

    علایم آفتاب سوختگی در حد درجه 3 باشد. تاول‌های بزرگی روی پوست ظاهر شود، زیرا خطر بروز عفونت وجود دارد. آفتاب سوختگی با احساس درد یا خارش زیاد همراه باشد.
    کدام مواد غذایی می‌تواند به آفتاب سوختگی کمک کند؟

    پوست آفتاب سوخته خود را که به شکل بافت مرده و شاخی شده در آمده است، نکنید، زیرا کندن آن سبب آسیب بیشتر به پوست می‌شود بنابر این اجازه دهید خود پوست، خشک و ریخته شود. همچنین برخی از خوراکی‌ها از آفتاب سوختگی محافظت می‌کنند. چنین مواد غذایی شامل شکلات، چای سبز، دانه‌های انگور هستندکه به علت وجود پلی فنول می‌توانند به جلوگیری از آفتاب سوختگی کمک کنند.

    آفتاب سوختگی به تدریج بروز می‌کند و پس از 24 ساعت به اوج می‌رسد. آفتاب سوختگی روند پیری پوست را تسریع می‌کند و یکی از عوامل در بروز سرطان‌های پوست است. در صورت آفتاب سوختگی خفیف (درجه یک)، رنگ پوست، صورتی یا قرمز می‌شود و با احساس گرما هنگام لمس پوست همراه است.

    اگر آفتاب سوختگی به سطح 2 برسد، افزون بر قرمزی پوست، تاول‌های کوچکی با احساس خارش ایجاد می‌شود. در نوع درجه 3، پوست به رنگ قرمز بسیار تیره در می‌آید و ممکن است تاول نیز ظاهر شود. دراین حالت فرد دچار لرز، سردرد، حالت تهوع، سرگیجه یا تب می‌شود.


نظر

همه چیز درباره پروتز سینه


 

  • همه چیز درباره پروتز سینه

    همه چیز درباره پروتز سینه
    برترین‌ها:
    به جرأت می‌توان گفت امروزه یکی از پرطرفدارترین جراحی‌ها در سرتاسر جهان، جراحی پروتز سینه یا همان ایمپلنت سینه است.

    انجام پروتز سینه یک روش جراحی است و پروسه‌ای است که نیاز به بیهوشی دارد و تقریبا حدود 2 الی 3 ساعت زمان می‌برد.

    با این‌که انجام پروتز سینه یکی از معمول‌ترین و ایمن‌ترین جراحی‌ها در سراسر جهان به حساب می‌آید، اما لازم است فرد متقاضی حتما طی چندین جلسه با پزشک متخصص خود مشاوره کرده و پس از انجام معاینات دقیق و بررسی تمامی عوامل، تصمیم نهایی را جهت انجام پروتز بگیرد.

     

    با مشاهده این ویدئو، نکات مهم قبل از انجام عمل پروتز سینه را بدانید.
    جهت مشاوره رایگان و دریافت پاسخ به سؤالات خود، فرم زیر را کامل فرمائید.

    اهداف عمل پروتز سینه

    با انجام عمل پروتز سینه، می‌توان به این نتایج دست پیدا کرد:

    • بزرگ کردن حجم سینه‌هایی که به صورت طبیعی کوچک است.
    • بازیافتن شکل اولیه سینه پس از حاملگی، کاهش وزن و یا شیر دادن به نوزاد.
    • بازیافتن تقارن سینه زمانی که بر اثر گذشت زمان یا یک اتفاق سینه شکل متقارن خود را از دست می‌دهد.
    • بازیابی شکل اولیه سینه پس از جراحی.

    توجه داشته باشید که به طور کلی عمل‌های جراحی پلاستیک به دو دسته‌ کلی عمل‌های بازیابی و عمل‌های زیبایی تقسیم می‌شود.

    جراحی بازیابی و بازسازی سینه که عموماً پس از سرطان سینه انجام می‌شود در دسته اول قرار می‌گیرد، اما جراحی افزایش حجم سینه جزء جراحی‌های پلاستیک با هدف زیبایی قرار می‌گیرد.

    جالب است بدانید بر اساس تحقیقاتی که دانشگاه فلوریدا پیرامون عمل پروتز سینه انجام داد و در مجله پلاستیک سرجری نرسینگ چاپ شد، این عمل نقش بسزایی در بالا بردن اعتماد به نفس افراد داشته است و همچنین احساس آنها را نسبت به جاذبه زنانه شان بهبود بخشیده است.

    همه چیز درباره پروتز سینه

    انواع پروتز سینه

    تقسیم بندی‌های متفاوتی برای انواع پروتزهای سینه وجود دارد:

    انواع پروتز سینه از لحاظ میزان برجستگی

    اگر بخواهیم پروتزها را بر اساس میزان برجستگی و حجم آنها تقسیم کنیم 3 مدل خواهد بود:

    • پروتز با برجستگی کم (LOW PROFILE)
    • پروتز با برجستگی زیاد (HIGH PROFILE)
    • پروتز با برجستگی خیلی زیاد و حجم بالا (ULTRA HIGH PROFILE)

    انواع پروتز از لحاظ شکل ظاهری

    • پروتزهای گرد برای افرادی که تمایل دارند سینه‌های برجسته‌تری داشته باشند، پروتزهای گرد گزینه خوبی هستند همچنین پروتزهای گرد بافت نرم و خوش فرمی به سینه‌ها می‌دهند و از مزایای آنها می‌توان به قابل چرخشی بودنشان اشاره کرد، در واقع به علت فرم گردی که دارند اگر در شرایطی پروتز چرخیده شود، در نهایت در شکل ظاهری سینه تاثیری نخواهد داشت.
    • پروتزهای اشکی یا به اصطلاح آناتومیکی به علت ظاهر اشکی که دارند فرم طبیعی‌تری یه سینه‌ها می‌دهند و برای افرادی که بافت پستان کمی دارند یا سینه نامتقارن دارند مناسب‌تر است.

    انواع پروتز از نظر جنس ساختاری

    • پروتزهای سیلیکونی یا ژل مانند

    بافت یکدست و ژله مانند دارند، بسیار شبیه به بافت و ساختار سینه طبیعی هستند در نتیجه فرم و حالت طبیعی به پستان‌ها می‌دهند و معمولاً انتخاب بسیاری از پزشکان و مراجعین همین نوع از پروتزها هستند.

    • پروتزهای سالینی (آب نمکی)

    این نوع از پروتزها جداری از جنس سیلیکون دارند و گرد هستند، درون آنها از ترکیبات آب و نمک پر شده و دیواره آن نفوذناپذیر است، در صورتی‌که پاره شود حالت تخت پیدا می‌کند و آب نمک آن هم طی فرایندی جذب بدن می‌شود. چون این ترکیبات به طور طبیعی در بدن وجود دارند، در نتیجه مشکلی برای سلامتی فرد ایجاد نمی‌کنند.

    • پروتزهای ثابت (GUMMY BEAR)

    این پروتزها تحت هیچ شرایطی دچار پارگی و تغییر شکل ظاهری نخواهند شد، جنسشان از پروتزهای سیلسکونی سفت‌تر است و تنها عیبی که دارند این است که برای جاگذاری این پروتزها نیاز به برش جراحی بزرگتری نسبت به بقیه پروتزها می‌باشد.

    همه چیز درباره پروتز سینه

    انتخاب نوع بُرِش

    در نظر داشته باشید که عمل پروتز سینه با هدف افزایش حجم، به هر حال نوعی جراحیست. پس لازم است پیش از اتخاذ تصمیم قطعی به خوبی جوانب امر را سنجیده باشید. قبل از عمل جراحی عموما جراح با مشورت بیمار سایز پروتز را انتخاب میکند. هرچند تا حد زیادی این سایز به شرایط بدنی بیمار بستگی دارد، اما با این حال نظر بیمار می‌تواند تا حدی موجب تغییر اندازه پروتز شود.

    در جراحی سینه، جراح با مهارت و تخصصی که دارد و بنا به شرایط فیزیکی فرد و نوع پروتزی که قرار است استفاده کند، برشی به ابعاد 2 الی 4 سانتیمتر و یا 4 الی 5 سانتیمتر ایجاد کرده و سپس پروتز را جایگذاری می‌کند.

    برش جراحی می‌تواند با توجه به شرایط اندامی فرد و نوع پروتزی که مورد استفاده قرار می‌گیرد در نواحی مختلف از جمله: زیر بغل، دور ناف، اطراف آلوئل (هاله سینه) و زیر بافت سینه یا همان چین سینه ایجاد شود.

    برش دور ناف به ندرت و در موارد خیلی خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد و همه افراد کاندید انجام این روش نیستند، معمولاً برشی است که سختی جراحی را بیشتر کرده در مواردی که جنس پروتزها سالینی یا به اصطلاح آب نمکی میباشد می‌توان از این روش استفاده کرد.

    برش زیر بغل که معمولاً به اسکار کمی که به جای میگذارد، طرفداران زیادی دارد.

    برش اطراف هاله سینه معمولاً در مواردی استفاده میشود که فرد قصد دارد همزمان با انجام پروتز سینه، لیفت سینه را هم انجام دهد.

    بهترین و کاربردی‌ترین نوع برش، برش زیر چین سینه می‌باشد که معمولاً اسکار خیلی کمی به جای می‌گذارد. چون بافت سینه روی آن قرار می‌گیرد اصلاً جای بخیه مشخص نمیشود، علاوه بر این انجام پروتز و جاگذاری آن از طریق این برش سینه بهتر و راحت‌تر بوده و توصیه می‌شود خانم‌های جوان از این برش استفاده کنند.

    همه چیز درباره پروتز سینه

    همه چیز درباره پروتز سینه

    انتخاب جراح

    لازم به ذکر است که حتما نوع برش جراحی و انتخاب پروتز را به پزش متخصص خود بسپارید و در انجام برش خاص و یا پروتز خاص اصرار نکنید چراکه فرد متخصص با بهره گیری از مهارت و تخصصی که در این زمینه دارد، بهترین نوع پروتز و برش را با توجه به شرایط جسمی و خواسته شما انتخاب خواهد کرد.

    از آنجایی‌که پروتز سینه یک روش جراحی به نسبت ساده می‌باشد نیاز به مراقبتی قبل از انجام ندارد، تنها در مواردی که فرد بیماری خاصی دارد یا داروهایی نظیر آسپرین و داروهای رقیق کننده خون و یا مکمل و ویتامین مصرف می‌کند لازم است با پزشک خود مشورت کرده و چند هفته قبل از انجام پروتز مصرف آنها را متوقف کند.

    برندهای پروتز سینه موجود در بازار

    برندهای متفاوتی از انواع پروتزهای سینه در بازار موجود است که از بهترین‌های آنها که تایید شده آمریکا می‌باشند می‌توان به پلی تک ساخت کشور آلمان، آریون محصول کشور فرانسه و منتور آمریکایی اشاره کرد.

    وارد کردن و جایگذاری ایمپلنت

    توجه داشته باشید که ابتدا ایمپلنت انتخاب شده درون یک پاکت مخصوص قرار داده می‌شود. این پاکت حتی در صورت نشت محلول هم جلوی وارد شدن به بدن را می‌گیرد. در مرحله بعدی و وارد کردن پاکت حاوی ایمپلنت به داخل بدن دو شیوه کلی و رایج وجود دارد:

    جایگذاری زیرماهیچه ای: در این روش ایمپلنت زیر ماهیچه سینه یا پکتورال قرار می‌گیرد. از خصوصیات این روش می‌توان به دوران ریکاوری و بهبودی طولانی‌تر و درد بیشتر در حین جراحی اشاره کرد.

    جایگذاری زیر پستان یا زیر غدد لنفاوی: در این روش ایمپلنت زیر بافت سینه و بالای ماهیچه پکتورال یا همان ماهیچه سینه قرار می‌گیرد.

    همه چیز درباره پروتز سینه

    مسدود کردن برش

    پس از پایان کار عموماً جراح برش ایجاد شده را با بخیه زدن بافت سینه مسدود می‌کند. بخیه، چسب مخصوص پوست و برچسب جراحی بریدگی را بسته نگه می‌دارند.

    ریکاوری و بهبودی بعد از عمل:

    1. در طول دوره نقاهت بعد از پروتز سینه به هیچ وجه اجازه ندارید روی شکم بخوابید، بعد از دو هفته خوابیدن روی پهلو بلامانع است.
    2. برای جلوگیری از جابجایی احتمالی پروتز از انجام دادن ورزشهای سنگین و هول دادن یا بلند کردن و جابجایی اجسام سنگین در طول دوره نقاهت خودداری کنید.
    3. بعد از انجام پروتز سینه بستن لباس‌زیر طبی و مناسب تا شش هفته به صورت شبانه روز الزامی است.
    4. برای جلوگیری از درد بعد از جراحی مصرف مسکن مناسب زیر نظر پزشک توصیه می‌شود.
    5. معمولاً چند هفته الی چند ماه طول می‌کشد تا پروتز سر جای قطعی خود قرار بگیرد، بنابراین نگران نباشید.

    تورم و کبودی بعد از جراحی سینه کاملا طبیعی است و بعد از مدتی از بین می‌رود.

    همه چیز درباره پروتز سینه

    سوالات متداول درباره پروتز سینه

    آیا انجام پروتز سینه دردناک است؟

    با توجه به اینکه جراحی پروتز سینه با بیهوشی کامل انجام می‌شود، بنابراین فرد در طول عمل هرگز دردی حس نخواهد کرد.

    ممکن است بعد از بهوش آمدن و کمتر شدن اثرات داروی بیهوشی، مقداری احساس درد و گرفتگی در عضلات دست و سینه و پشت کمر داشته باشد که با مصرف قرصهای مسکن از بین خواهد رفت.

    آیا پروتز سینه محدودیت سنی دارد؟

    برای انجام پروتز سینه سن خاصی مطرح نیست و افرادی که سنشان هجده سال به بالا می‌باشد در صورت تمایل می‌توانند اقدام به انجام پروتز کنند.

    پروتز سینه زیر عضله جاگذاری می‌شود یا روی عضله؟

    با توجه به شرایط فیزیکی فرد و با توجه به اینکه افراد آناتومی متفاوتی دارند، جراح پس از انجام معاینات و با ارائه مشاوره‌های لازم به فرد، بهترین حالت را برای فرد در نظر میگیرد و پروتز را با توجه به شرایط فیزیکی جاگذاری خواهد کرد.

    آیا انجام پروتز سینه با شیردهی ممانعت دارد؟

    لازم به ذکر است که با توجه به تکنیک جراح و محل قرارگیری پروتز و برش بسیار کوچکی که برای جاگذاری پروتز انجام می‌شود، بافت پستان و غدد شیری هرگز آسیب نمی‌بینند، در نتیجه انجام پروتز سینه با شیردهی تداخل نخواهد داشت.

    همه چیز درباره پروتز سینه

    آیا انجام پروتز سینه باعث ایجاد سرطان می شود؟

    با توجه به بررسی ها و تحقیقات انجام گرفته، تا کنون هیچ گزارشی در مورد ابتلا به سرطان سینه بعد از انجام پروتز داده نشده بنابراین به جرات و با خیال راحت میتوان گفت، پروتز سینه هرگز باعث ایجاد سرطان پستان نخواهد شد.

    آیا پروتز سینه دائمی است؟

    در صورتی که پروتز مناسب و مرغوب که تاییدیه وزارت بهداشت را داشته باشد و همچنین توسط پزشک متخصص و با تکنیک‌های اصولی و صحیح انجام شود و علاوه بر این فرد مراقبتهای بعد از انجام پروتز را به خوبی انجام دهد، می‌توان گفت پروتز به صورت دائم برای فرد دوام خواهد داشت.

    با این همه گاهی در مواردی خاص، ممکن است با گذشت چند سال فرد احساس کند نیاز به تعویض پروتز دارد یا ممکن است در موارد استثنائی پروتزها بعد از چندین سال دچار دفورمیتی شوند در این مواقع می‌توان جراحی ترمیم پروتز سینه را پیشنهاد داد

    کلینیک پوست مو و زیبایی آنیل نماینده انحصاری Promoitalia در ایران با مجهزترین و به‌روزترین تجهیزات و پزشکان متخصص تضمین می‌کند که بهترین خدمات را با بهترین قیمت در این حوزه دریافت نمایید.

    به دنبال کلینیک معتبر برای پروتز سینه هستید؟

    ما به شما مجهزترین کلینیک در غرب تهران با مجوز رسمی از وزارت بهداشت و درمان را معرفی می‌کنیم.

    همه چیز درباره پروتز سینه

    جهت کسب اطلاعات بیشتر به وب سایت مراجعه کنید.

    anylclinic.com

    همه چیز درباره پروتز سینه

    جهت مشاهده نمونه‌های انجام شده به صفحه اینستاگرام مراجعه نمایید.

    promoitalia.tehran@

    همه چیز درباره پروتز سینه

    همین حالا با ما تماس بگیرید.

    021-44027503

    021-44027589

    همه چیز درباره پروتز سینه

    فلکه دوم صادقیه، ابتدای آیت الله کاشانی، نرسیده به پمپ بنزین، روبروی شیرینی فروشی تامای، پلاک 118، طبقه سوم، واحد 6

    همه چیز درباره پروتز سینه


نظر

سندرم تونل کوبیتال و رادیال؛ علت‌ها، علائم و درمان


 

  • سندرم تونل کوبیتال و رادیال؛ علت‌ها، علائم و درمان

    899341

    07 شهریور 1398 - 12:32

    1787 

    برترین‌ها: سندرم تونل کوبیتال و سندرم تونل رادیال به اندازه‌ی نوع معروف‌تر خود یعنی سندرم تونل کارپال شناخته شده نیستند، اما سبب درد شدید، کرختی، گزگز شدن و ضعف عضله در دست‌ها و بازو‌ها می‌شوند.

    علت شایع تمام سندرم‌های فشار عصبی، افزایش فشار است که معمولا از فشار استخوان یا بافت همبند بر یک عصب در مچ دست، بازو‌ها یا آرنج ناشی می‌شود. در بیشتر موارد، سندرم تونل کوبیتال و سندرم تونل رادیال با درمان‌های معمول قابل کنترل‌اند، اما در موارد شدیدتر ممکن است نیاز به جراحی برای کاهش فشار بر عصب مورد نظر باشد.

    سندرم تونل کوبیتال؛ علت‌ها و علائم

    سندرم تونل کوبیتال و رادیال، علت‌ها، علائم و درمان

    سندرم تونل کوبیتال که به نام نوروپاتی عصب اولنار نیز معروف است به دلیل افزایش فشار بر عصب اولنار ایجاد می‌شود. عصب اولنار در سطحی نزدیک به پوست در ناحیه‌ی آرنج که به آن funny bone می‌گویند قرار دارد. تحت شریط زیر، بیشتر در معرض ابتلا به سندرم تونل کوبیتال خواهید بود:

    • اگر مکررا به آرنج‌تان تکیه می‌کنید، مخصوصا روی سطح سخت
    • اگر آرنج‌تان را ساعت‌ها تا شده نگه می‌دارید، مثلا مدت طولانی با تلفن حرف زدن یا خوابیدن روی دستی که زیر بالش گذاشته‌اید

    گاهی سندرم تونل کوبیتال از رشد نابهنجار استخوان در آرنج یا فعالیت بدنی شدید ناشی می‌شود که فشار بر عصب اولنار را افزایش می‌دهد.

    افرادی که دچار شکستگی در ناحیه آرنج شده‌اند یا التهابی در آرنج دارند بیشتر مستعد فشار بر عصب اولنار هستند. دیابت نیز، شایع‌ترین بیماری مرتبط با این عارضه است. سندرم تونل کوبیتال نیز می‌تواند به دلیل آسیب مفصلی ناشی از آرتریت نیز ایجاد شود، اما سندرم تونل کوبیتال به ندرت در موارد آرتریتی مربوط به آرنج روی می‌دهد.

    علائم اولیه سندرم تونل کوبیتال

    • درد و کرختی در آرنج
    • گزگز مخصوصا در انگشت حلقه و انگشت کوچک
    • علائم شدیدتر سندرم تونل کوبیتال
    • ضعیف شدن انگشت حلقه و انگشت کوچک
    • کاهش توانایی برای به هم فشردن انگشت شست و انگشت کوچک
    • ضعف کلی قدرت پنجه
    • از دست رفتن توده عضلانی در دست
    • بد شکل شدن دست

    سندرم تونل کوبیتال و رادیال، علت‌ها، علائم و درمان

    اگر هر یک از این علائم را داشته باشید، پزشک‌تان با معاینه بالینی می‌تواند سندرم تونل کوبیتال را تشخیص بدهد. ضمنا ممکن است پزشک‌تان جهت بررسی وضعیت عصب‌های‌تان برای شما تست الکترومیوگرافی تجویز کند. الکترومیوگرافی تستی است که در آن، الکترود‌های قرار داده شده روی پوست و عضلات، وضعیت سلامت عضلات و سلول‌های عصبی کنترل کننده‌ی آن‌ها را می‌سنجند و به تشخیص دقیق عارضه، ناحیه‌ی آسیب عصبی و تشخیص شدت عارضه کمک می‌کنند.


    سندرم تونل رادیال، علت‌ها، علائم و درمان

    سندرم تونل کوبیتال و رادیال، علت‌ها، علائم و درمان

    سندرم تونل رادیال در اثر فشار بر عصب رادیال ایجاد می‌شود که روی استخوان‌ها و عضلات ساعد و آرنج کشیده شده است.

    علت‌های سندرم تونل رادیال

    • آسیب
    • تومور‌های چرب غیرسرطانی (لیپوماز)
    • تومور‌های استخوانی
    • التهاب بافت‌های اطراف

    علائم سندرم تونل رادیال. درد تند و تیز و تیرکشیدگی در قسمت بالای ساعد یا پشت دست، مخصوصا زمانی که سعی می‌کنید انگشتان و مچ دست‌تان را صاف کنید. سندرم تونل رادیال برخلاف سندرم تونل کوبیتال و سندرم تونل کارپال، به ندرت موجب کرختی یا گزگز می‌شود، زیرا عصب رادیال اساسا بر عضلات اثر می‌گذارد. روند تشخیصی سندرم تونل رادیال نیز مانند سندرم تونل کوبیتال است.

    درمان سندرم تونل کوبیتال و سندرم تونل رادیال

    سندرم کوبیتال در اغلب موارد به شیوه‌های سنتی و معمول درمان می‌شود، مخصوصا اگر الکترومیوگرافی یا همان نوار عصب و عضله نشان بدهد که فشار وارد بر عصب اولنار اندک است. موارد خفیف سندرم تونل کوبیتال معمولا به درمان‌های فیزیکی جواب می‌دهند مانند:

    • اجتناب از وارد کردن فشار بر آرنج طی فعالیت‌های روزمره
    • پوشیدن پَد محافظ آرنج روی funny bone یا همان استخوان آرنج طی فعالیت‌های روزمره
    • استفاده از آتل یا اسپلینت آرنج حین خواب برای پیشگیری از زیاد تا شدن آرنج

    در مواردی که اسپلینت کمکی نمی‌کند یا فشار وارد بر عصب شدیدتر است، 85 درصد از بیماران به برخی از انواع جراحی‌ها برای رها کردن عصب اولنار از تنش و فشار جواب می‌دهند. این جراحی‌ها می‌توانند به سادگی، عصب را از فشار آزاد کنند، جای عصب را به جلوی بازو تغییر دهند، و یا عصب را به زیر لایه‌ای از چربی، زیر عضله و یا داخل عضله ببرند.

    سندرم تونل کوبیتال و رادیال، علت‌ها، علائم و درمان

    اگر تحت عمل جراحی سندرم تونل کوبیتال قرار بگیرید، ریکاوری شما شامل محدودیت‌هایی در حرکات آرنج و درمان‌های توانبخشی می‌شود. البته کرختی و گزگز دست ممکن است زود برطرف شود یا طول بکشد، به هر حال ریکاوری دست شما و برگشتن قدرت پنجه‌تان به چند ماه زمان نیاز دارد.

    درمان‌های معمول و سنتی برای سندرم تونل رادیال شامل دارو‌هایی مانند دارو‌های ضد التهابی غیراستروئیدی برای کاهش التهاب بافت نرم، تزریق کورتیکواستروئید برای تسکین التهاب و فشار وارد بر عصب رادیال و اسپلینت مچ یا آرنج برای کاهش تحریک عصب رادیال می‌شود.

    آموزش اصول ارگونومی نیز برای کاهش تاثیرات فشار‌های مکرر، انجام تمرینات آزاد کردن عصب و تمرینات قدرتی و کششی و سایر مداخلات درمانی مانند گرما درمانی، سرما درمانی و اولتراسوند نیز برای برخی از بیماران مفید است. اگر این شیوه‌های معمول بعد از سه ماه تلاش جواب ندهند، پزشک شما ممکن است توصیه کند برای کاهش فشار وارد بر عصب رادیال، عمل جراحی انجام دهید. عمل جراحی اغلب در موارد شدید توصیه می‌شود، مخصوصا در مواردی که مچ دست ضعیف و ناتوان شده و یا باز و بسته کردن انگشتان با مشکل روبرو شده است.

    منبع: webmd


نظر

9 چای که به هضم غذا کمک می‌کنند


 

  • 9 چای که به هضم غذا کمک می‌کنند

    901246

    08 شهریور 1398 - 00:33

    2003 

    برترین‌ها: مردم سراسر دنیا برای هضم بهتر غذا‌های خود همیشه به دنبال راه‌های مختلفی می‌روند که نوشیدن انواع چای یکی از این راه‌هاست. تحقیقاتی که امروزه بر روی انواع چای صورت گرفته است نشان می‌دهد که آن‌ها می‌توانند در رفع مشکلاتی از جمله حالت تهوع، یبوست، سوء هاضمه و... به خوبی تاثیرگذار باشند. در این مطلب تصمیم داریم شما را با 9 مدل چایی آشنا کنیم که در بهبود فرآیند هضم غذا به کمک شما می‌آیند.

    9 چای که به هضم غذا کمک می‌کنند

    چای نعنای تند

    گیاه نعنا به دلیل خاصیت طراوت، طعم‌دهندگی و تسکین ناراحتی‌های معده شهرت بسیاری دارد. مطالعات نشان داده است که چای نعنا می‌تواند هضم غذا را برای افراد به مراتب آسان‌تر کند. روغن نعنا نیز در برخی از موارد می‌تواند باعث تحریک روده شده و بیماری‌های التهابی روده، یبوست، نفخ و... را درمان کند.

    تحقیقات انجام شده بر 57 نفر از بیماران مبتلا به IBS یا همان روده تحریک‌پذیر نشان می‌دهد که 75 درصد از افرادی که دو بار در روز کپسول روغن نعنا را مصرف کردهاند، شاهد علایم بهبود در بدن خود خواهند بود، آن هم در مقایسه با کسانی که مشغول مصرف دارو‌های شیمیایی بودند.

    چای نعنا نیز فواید بسیاری دارد که مشابه روغن نعنا خواهد بود. برای تهیه این چای شما می‌توانید 7 تا 10 عدد برگ نعنای تازه را در یک فنجان آب بجوشانید و چیزی حدود 10 دقیقه به آن زمان دهید تا به خوبی دم بکشد.

    چای زنجبیل

    9 چای که به هضم غذا کمک می‌کنند

    زنجبیل از میان گیاهان گلدار محبوب بومی آسیاست. این گیاه که به طور گسترده‌ای به عنوان ادویه در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد دارای خواص بسیاری است که به سلامت بدن شما کمک خواهد کرد. ترکیبات موجود در زنجبیل می‌تواند در تحریک انقباضات و تخلیه روده تاثیرگذار باشد، به همین دلیل هم حتی استفاده از زنجبیل به شکل ادویه نیز می‌تواند در درمان حالت تهوع، گرفتگی روده، سوء هاضمه، نفخ و... موثر باشد. مطالعات نشان می‌دهد که مصرف روزانه یک و نیم گرم زنجبیل می‌تواند حالت تهوع‌های ناشی از بارداری، شیمی درمانی و... را به مراتب بهبود بخشد.

    مدتی پیش تحقیقاتی بر روی 11 بیمار مبتلا به سوء هاضمه صورت گرفت که نتایج جالبی را به دنبال داشت. این نتایج نشان می‌دادند که مصرف مکمل‌هایی حاوی 1.2 گرم زنجبیل در مقابل دارو‌های شیمیایی می‌توانند به طور قابل‌توجهی زمان تخلیه معده را کاهش دهند.

    برای تهیه چای زنجبیل می‌توانید 2 قاشق غذاخوری ریشه زنجبیل خرد شده را در 2 فنجان آب قرار دهید و چیزی حدود 10 تا 20 دقیقه زمان دهید که بجوشد و به خوبی دم بکشد. بعد از آن، چای زنجبیل خود را صاف نموده و نوش جان کنید.

    چای ریشه ژنتیان (کوشاد)

    ریشه ژنتیان که به آن کوشاد نیز گفته می‌شود گیاهی است که در سراسر جهان رشد می‌کند. انواع مختلفی از این گیاه می‌تواند در تحریک اشتها و درمان بیماری‌های مربوط به معده تاثیرگذار باشد. تاثیرات این گیاه به ترکیباتی معروف است که باعث تولید آنزیم و اسید‌های گوارشی در بدن می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که نوشیدن چای ژنتیان می‌تواند باعث افزایش جریان خود در دستگاه گوارش شده و هضم غذا را به مراتب بهبود بخشد.

    شما می‌توانید ریشه این گیاه را از داروخانه‌ها و عطاری‌ها خریداری کنید. برای درست کردن چای کوشاد باید چیزی حدود یک و نیم قاشق چای‌خوری از این گیاه را در یک فنجان آب بریزید و 5 دقیقه به آن زمان دهید تا به خوبی بجوشد و دم بکشد. شما می‌توانید این چای را قبل از غذا بنوشید و شاهد تاثیرات مثبت آن در هضم غذا باشید.

    چای رازیانه

    رازیانه از گیاهان گلداری است که طعم شیرینی دارد و می‌توان آن را به صورت‌های خام و پخته مصرف کرد. مطالعات صورت‌گرفته بر روی این گیاه نشان می‌دهد که رازیانه می‌تواند از ابتلا به زخم معده جلوگیری کند. احتمال زیاد این ویژگی ناشی از ترکیبات آنتی‌اکسیدانی گیاه رازیانه است که به آسیب‌های ناشی از زخم نیز کمک می‌کند.

    رازیانه می‌تواند در درمان یبوست و تحریک روده نیز تاثیرگذار باشد. تحقیقات صورت‌گرفته بر روی 86 سالمند مبتلا به یبوست نشان می‌دهد که افرادی که 28 روز چای رازیانه نوشیده‌اند حرکات روده روزانه بهتری در مقابل کسانی داشته‌اند که به مصرف گیاهان شیمیایی مشغول بودند.

    برای تهیه چای رازیانه شما می‌توانید یک قاشق چای‌خوری از این گیاه را با یک فنجان آب ترکیب کرده و 5 تا 10 دقیقه به آن‌ها زمان دهید. بعد از دم کشیدن چای، آن را صاف کرده و نوش جان کنید.

    چای ریشه سنبل ختایی

    سنبل ختایی یا ریشه آنجلینا گیاهی است که در سراسر دنیا رشد می‌کند و طعم آن چیزی شبیه به کرفس است. از این گیاه در طب سنتی و به‌خصوص در بهبود هضم غذا استفاده بسیاری می‌شود. مطالعات نشان می‌دهد که پلی ساکارید موجود در ریشه آنجلینا می‌تواند به افزایش سلول‌های سالم و بهبود رگ‌های خونی دستگاه گوارش کمک کند که تمامی این موارد باعث محافظت از معده در مقابل صدمات مختلف می‌شوند. تحقیقات صورت‌گرفته نشان می‌دهد که این گیاه می‌تواند در ترشح اسید‌های روده نیز مانند یک محرک عمل کند و با کمک این کار باعث رفع یبوست شود.

    برای تهیه این چای یک قاشق غذاخوری از این گیاه را با یک فنجان آب جوش مخلوط کنید و 5 تا 10 دقیقه به آن‌ها زمان دهید.

    چای گل قاصدک

    9 چای که به هضم غذا کمک می‌کنند

    قاصدک‌ها از گیاهان علف هرزی به حساب می‌آیند که گل‌های زرد رنگی دارند و در سراسر دنیا نیز رشد می‌کنند. مطالعات نشان می‌دهد که عصاره این گیاه حاوی ترکیباتی است که می‌تواند در تحریک انقباضات عضلانی و بهبود جریان غذا تاثیرگذار باشد. به علاوه آن که این گیاه می‌تواند با التهابات معده مبارزه کرده و باعث کاهش تولید اسید در معده شود که همین موضوع در کاهش احتمال ابتلا به زخم معده موثر است. با این حال بهتر است که قبل از نوشیدن چای گل قاصدک حتما با پزشک خود مشورت کند.

    برای تهیه چای قاصدک، 2 لیوان گل قاصدک را در 4 فنجان آب مخلوط کنید و چیزی حدود 5 تا 10 دقیقه به آن زمان دهید. قبل از نوشیدن، چای را به طور کامل صاف کنید.

    چای گیاه سنا

    گیاه سنا دارای موادی به نام سنوزید است که در روده بزرگ تجزیه می‌شود و می‌تواند بر روی انقباضات عضلات روده تاثیرگذار باشد. مطالعات نشان می‌دهد که این گیاه می‌تواند به درمان یبوست برای کودکان و بزرگسالان کمک کند و حرکات روده آن‌ها را بهبود بخشد. با این حال بهتر است در مصرف این گیاه دقت کنید تا دچار اسهال نشوید!

    برای تهیه این چای چیزی حدود یک قاشق چای‌خوری از گیاه سنای خشک را در یک فنجان آب جوشیده بریزید و 5 تا 10 دقیقه به آن زمان دهید تا به خوبی دم بکشد.

    چای گل ختمی

    پلی ساکارید‌های موجود در گل ختمی می‌توانند در تحریک تولید سلول‌های تولیدکننده مخاط دستگاه گوارش تاثیرگذار باشد. علاوه بر این، خاصیت آنتی‌اکسیدانی این گیاه می‌تواند از التهابات و ایجاد زخم معده جلوگیری کند.

    برای تهیه چای گل ختمی یک قاشق غذاخوری از آن را با یک فنجان آب جوش مخلوط کنید و 5 تا 10 دقیقه به آن‌ها زمان دهید.

    چای سیاه

    9 چای که به هضم غذا کمک می‌کنند

    این نوع از چای معمولاً در همه خانه‌های ایرانی دیده می‌شود. این چای دارای تراروبیگین‌هایی است که در بهبود سوء هاضمه تاثیرگذار است و آنتی‌اکسیدان‌های آن نیز می‌تواند در درمان زخم معده موثر باشد، به همین دلیل نیز شما می‌توانید با خیال راحت آن را نوش جان کنید.

    منبع: healthline


نظر

ما به پریبیوتیک‌ها واقعاً نیاز داریم یا خیر؟


 

  • ما به پریبیوتیک‌ها واقعاً نیاز داریم یا خیر؟

    900396

    09 شهریور 1398 - 09:38

    212 

    برترین‌ها: همه‌ی باکتری‌ها بیماری‌زا نیستند. بعضی از باکتری‌ها موجودات خوب و مفیدی هستند. در واقع در روده‌های شما دنیایی از باکتری‌ها به نام میکروبیوم وجود دارد که کمک می‌کند روده‌ها و سیستم ایمنی‌تان سالم بماند.

    وقتی 70 درصد از سیستم ایمنی شما که در روده‌های‌تان قرار دارد، از حالت تعادل خارج می‌شود می‌تواند مشکلات کوتاه مدتی ایجاد کند مانند اسهال و ناراحتی‌های گوارشی، اما اگر این باکتری‌ها همان طور خارج از تعادل باقی بمانند می‌توانند مشکلات بلند مدت و مزمنی برای سلامتی ایجاد کنند.

    یکی از علت‌های بهم خوردن تعادل میکروبیوم روده، مصرف آنتی بیوتیک‌هاست. بعضی پژوهش‌ها نشان می‌دهند که ریکاوری و بازیابی میکروبیوم از مصرف تنها یک دوره آنتی بیوتیک ممکن است ماه‌ها یا حتی سال‌ها زمان ببرد، که بستگی به نوع آنتی بیوتیک، سن فرد و دیگر شرایط آن شخص دارد. ضمنا میکروبیوم روده در وزن بدن نقش دارد و بر اشتها و سوخت و ساز بدن نیز اثر می‌گذارد. مطالعات پیشین نشان داده بودند که افراد چاق، از تنوع کافی در میکروبیوم خود برخوردار نیستند. هر چند هنوز مشخص نیست کدام باکتری‌ها بیشترین فواید را برای سلامتی دارند، اما ثابت شده که هر چه میکروبیوم‌تان از تنوع بیشتری برخوردار باشد، سالم‌تر خواهید بود.

    با اینهمه تاکیدی که روی میکروبیوم وجود دارد، عجیب نیست که مکمل‌های پروبیوتیک هر روز شهرت بیشتری پیدا می‌کنند و فراگیرتر می‌شوند. این مکمل‌ها سعی دارند باکتری‌های گوناگونی را در اختیار روده‌های‌تان قرار دهند و وضعیت سلامتی‌تان را بهتر کنند. ایده‌ی پشت چنین مکمل‌ها، این است که وقتی قرص پروبیوتیک می‌خورید، ارگانیسم‌های ریز موجود در قرص در روده‌های‌تان ساکن شده و بخشی از میکروبیوم‌تان می‌شوند. اما برخی مطالعات نشان داده‌اند بلعیدن یک قرص حاوی پروبیوتیک‌ها به اندازه‌ی اصلاح میکروبیوم از طریق رژیم غذایی موثر نیست.

    درمورد پروبیوتیک‌ها اغراق شده، شما به پریبیوتیک‌ها بیشتر نیاز دارید

    مشکل پروبیوتیک‌ها

    یکی از ایراد‌هایی که به مکمل‌های پروبیوتیک وارد می‌شود این است که همه‌ی افراد نسبت به آن‌ها واکنش یکسان نشان نمی‌دهند. برخی از افراد ظاهرا میکروبیومی دارند که با باکتری‌های تازه وارد به روده «می‌جنگد»، چون احتمالا این باکتری‌های جدید را مهاجمانی خارجی می‌بیند. در این دسته از افراد، باکتری‌های موجود در مکمل پروبیوتیک، در روده‌ها ساکن نشده و از بدن دفع می‌شوند، یعنی بدن آن‌ها را پس می‌زند؛ بنابراین برخی از افراد نسبت به پروبیوتیک‌های موجود در مکمل مقاومت دارند و از مصرف آن‌ها سودی حاصل‌شان نمی‌شود. ضمنا هر چند عده‌ای از افراد با مصرف مکمل پروبیوتیک بهره‌هایی از جهت سلامت گوارش خود می‌برند، اما عده‌ای نیز هستند که دچار عوارض جانبی مانند نفخ می‌شوند.

    چرا اصلاح رژیم غذایی رویکرد بهتر و سالم‌تری است؟

    وقتی خوردن قرص‌های پروبیوتیک، مطمئن و قابل اعتماد نیست، چاره‌ی دیگر تغییر رژیم غذایی است. یک روش این است که غذا‌های پروبیوتیک‌دار بیشتر مصرف کنید. این غذا‌ها شامل غذا‌های تخمیری می‌شود که به طور طبیعی پُر از باکتری‌ها هستند، مانند کفیر، کامبوچا، ماست و سبزیجات تخمیری. بهترین سبزی تخمیر شده، ساورکرات غیرپاستوریزه است، اما شما می‌توانید انواع سبزیجات را تخمیر کنید تا باکتری‌های سالم آن افزایش بیابند. اما رویکرد دیگری هم وجود دارد که مفید بوده و می‌تواند بهترین روش تقویت میکروبیوم‌تان باشد و آن هم، افزودن غذا‌های «پریبیوتیک‌دار» به رژیم غذایی‌تان است.

    پریبیوتیک‌ها چه هستند؟

    پریبیوتیک‌ها فیبری هستند که باکتری‌های روده از آن‌ها تغذیه کرده و برای بقاء خود به این فیبر‌ها نیاز دارند. غذا‌های گیاهی حاوی فیبر هستند، اما همه‌ی فیبر‌های موجود در منابع گیاهی، پریبیوتیک نیستند. فیبر دو نوع است: فیبر محلول و فیبر غیرمحلول. فیبری که پتانسیل پریبیوتیک دارد، فیبر محلول است. وقتی باکتری‌ها از فیبر پریبیوتیک تغذیه می‌کنند، این فیبر را تخمیر کرده و اسید‌های چرب کوتاه زنجیره‌ای مانند بوتیرات، استات و پروبیونات تولید می‌کنند.

    درمورد پروبیوتیک‌ها اغراق شده، شما به پریبیوتیک‌ها بیشتر نیاز دارید

    این اسید‌های ضعیف خاصیت ضد التهابی بر دیواره‌ی روده‌ی بزرگ دارند. در واقع مطالعات حیوانی نشان داده‌اند این اسید‌های ضعیف که توسط باکتری‌های روده تولید می‌شوند می‌توانند ریسک سرطان کولون یا روده‌ی بزرگ را پایین بیاورند. شما نمی‌توانید چنین خاصیتی را با مصرف مکمل پروبیوتیک به دست بیاورید.

    متاسفانه بیشتر افراد به اندازه‌ی کافی فیبر دریافت نمی‌کنند و به میزان قابل توجهی در رژیم غذایی خود کمبود فیبر دارند. دستورالعمل‌های فعلی این است که ما باید هر روز 25 تا 35 گرم فیبر بخوریم. اما یک آدم معمولی تنها 15 گرم فیبر در روز مصرف می‌کند. دلیل این کمبود مصرف فیبر می‌تواند وجود انواع و اقسام غذا‌های فرآ?وری شده در رژیم غذایی بیشتر افراد باشد.

    غذا‌های فرآوری شده معمولا کم فیبر بوده و فیبری هم که موجود است از نوع مصنوعی است که برای جبران فیبر از دست رفته طی فرآوری محصول به آن اضافه شده است. کلید دریافت فیبر کافی در رژیم غذایی، خوردن غذا‌های گیاهی بیشتر است. منابع غذایی که فیبر‌های پریبیوتیک قابل توجهی دارند شامل پیاز، سیر، کنگر فرنگی، سبوس گندم، بذر کتان، جو، حبوبات، جو دوسر، تره فرنگی، بادام و موز می‌شوند. این غذا‌ها را بیشتر وارد رژیم غذایی‌تان کنید تا خدمت بزرگی به سلامت میکروبیوم‌تان کرده باشید.

    میکروبیوم شما می‌تواند فورا تغییر کند

    تغییرات تغذیه‌ای تا چه اندازه در تقویت میکروبیوم موثرند؟ مطالعه‌ای دریافته است اگر از یک رژیم غذایی بر پایه‌ی منابع حیوانی به سمت یک رژیم غذایی بر پایه‌ی منابع گیاهی بروید، تعداد و تنوع باکتری‌های روده‌های‌تان بعد از فقط چهار روز تغییر قابل توجهی خواهد کرد.

    این اندازه تغییر، سریع‌تر از تغییری است که با مصرف مکمل پروبیوتیک نصیب‌تان خواهد شد و ضمنا رویکرد قابل اعتمادتر و سالم‌تری نیز هست. با مصرف فیبر پریبیوتیک بیشتر، محیطی در روده‌های‌تان ایجاد می‌کنید که رشد باکتری‌های سالم را افزایش می‌دهد.

    سایر مشکلات مربوط به مکمل پروبیوتیک

    درمورد پروبیوتیک‌ها اغراق شده، شما به پریبیوتیک‌ها بیشتر نیاز دارید

    از آنجایی که بر نحوه‌ی تولید مکمل‌های پروبیوتیک نظارت قانونی وجود ندارد، شما مجبورید فقط به خود تولید کننده برای اطمینان جهت کیفیت و سلامت محصولی که مصرف می‌کنید اکتفا نمایید. در سال 2014 معلوم شد مکمل پروبیوتیک آلوده به یک نوع قارچ، نوزادی را کُشته است. ضمنا پروبیوتیک‌ها ممکن است برای افرادی که سیستم ایمنی‌شان مشکلاتی دارد مناسب و سالم نباشند.

    همچنین به دلیل عدم نظارت بر تولید مکمل‌ها، تقریبا هر کسی می‌تواند برچسبی بر یک محصول بزند و آن را وارد بازار کند. در نتیجه شما نمی‌دانید چه مصرف می‌کنید و آیا باکتری‌های موجود در مکمل پروبیوتیک هنوز زنده و قابل رشد هستند یا خیر.

    ضمنا هنوز معلوم نیست پروبیوتیک‌ها برای چه بیماری‌ها و عوارضی مفیدند. مطالعات نشان می‌دهند پروبیوتیک‌ها برای عوارضی مانند اسهال ناشی از مصرف آنتی بیوتیک‌ها، انواع خاصی از مشکلات تنفسی، بیماری التهابی روده و سندرم روده تحریک پذیر مفیدند. در مورد سایر عوارض و بیماری‌ها و پیشگیری از آنها، هنوز به پژوهش‌های گسترده‌تری نیاز است.

    برخی از افراد برای کمک به بازیابی باکتری‌های از بین رفته بعد از مصرف آنتی بیوتیک، مکمل پروبیوتیک مصرف می‌کنند، اما مطالعه‌ای به تازگی نشان داده که پروبیوتیک‌ها می‌توانند در بازیابی و برگشت میکروبیوم به حالت قبل از مصرف آنتی بیوتیک، اختلال ایجاد کنند.

    کلام آخر!

    فقط در صورتی مکمل پروبیوتیک مصرف کنید که پزشک‌تان دستور داده باشد و در عوض تمرکز خود را روی مصرف غذا‌های پریبیوتیک بیشتر بگذارید. سبزیجات تخمیری مانند ساورکرات، هم فیبر پریبیوتیک دارند و هم ارگانیسم‌های زنده‌ی پروبیوتیک و این یعنی یک تیر و دو نشان!

    منبع: cathe